Frisches Haff - Zalew Wiślany - Historia Wysoczyzny Elbląskiej

Przejdź do treści








alew Wiślany (ros. Калининградский залив - Zalew Kaliningradzki) swoją obecną nazwę otrzymał w 1950 roku. Dawniej polską nazwą była Zatoka Świeża lub też Zatoka Fryska, zaś Niemcy mówili nań Vrische Hab i Frisches Haff. Podróżnik Wulfstan, który ok. roku 890 przybył do Truso, w swojej relacji nazwał  go Estmere ("Morze Estów").
      
Zalew Wiślany powstał około pięć tysięcy lat temu poprzez odcięcie wód morskich usypywaną przez morskie prądy i wiatr mierzeją (Mierzeja Wiślana). Zalew łączy się z Morzem Bałtyckim, którego jest zatoką (część Zatoki Gdańskiej), przez cieśninę Piławską, zwaną też Nową Głębią, która powstała podczas wielkich sztormów w 1479 r. i 10 września 1510 r. Później była wielokrotnie pogłębiana a jej brzegi umacniane. Obecnie ma 2 km długości, od 450 do 750 m szerokości.
      
Całkowita powierzchnia Zalewu Wiślanego wynosi 838 km², w tym w granicach Polski znajduje się 328 km². Jest to zbiornik płytki, o średniej głębokości wynoszącej około 2,7 m i średnim rocznym zasoleniu nie przekraczającym 2,5‰. Odwieczna całość gospodarcza i polityczna regionu Zalewu Wiślanego została przerwana na mocy uchwał Konferencji Poczdamskiej z 1945 r., które podzieliły b. Prusy Wschodnie, w tym Zalew Wiślany, miedzy Związek Radziecki i Polskę.
(Źródło: Wikipedia)

Uwaga: Włączony AdBlocker może blokować wyświetlanie niektórych obrazów!
Wróć do spisu treści